Alèssi Dell’Umbria es un coneissèire de las luchas populàrias en Provènça e en Occitània.
Lo país de lenga d’Òc –occitan- se caracteriza per una lenga e una cultura comuna, mas es pas jamai estat unificat politicament. L'unitat foguèt impausada de l'exterior, pels reis de França e sobretot per la République. E se los Occitans an participat activament a la davalada de l'Ancien Régime, lor adesion a la basteson de l'Estat-nacion francés es jamai anar dins la nòrma o dins la natura dels òmes d’aqueste territòri. Dins lo Midi, èstre revolutionari significa longtemps tornar botar en causa lo modèl jacobin, autoritari e centralista que se fondèt la République française. De 1848 dinca 1914, aquestes revolucionaris del Midi son estats tot a l’encòp federalistas e internacionalistas, tal ne testimonejèran los movements communalistas de 1871 e la revòlta viticòla de 1907.
Als tempses que la mondializacion del capitalisme s’amaga per botar encausa lo sistèma politic repressiu e uniformizador de l’Estat-nacion, aqueste godilhaire republican trapa oportun de tornar examinar aquesta experiéncia istorica amagada. Los Occitans an ignorat «lo despertar de las nacionalitats», al mitan del XIX° sègle : lo «sentiment nacional» lor damora estrangièr, e se i an sacrificat mantunes aquò foguèt en tant que Français, non en tant qu'Occitans. Autanplan dire que aquestes païses que foguèron l’objècte d’una vertadièra «colonisacion interiora» [volguda tanben] pòdon, al moment que l'Estat-Nacion se voide de sa substança, Alèssi Dell’Umbria dona una contribucion excepcionala al necite despassament dels modèls politics e cultural prepausats en França.
Alèssi Dell'Umbria es animator de l'Ostau dau País Marselhés, punt d’encontre al entorn de la cultura e de la lenga occitana.
Son libre «Histoire Universelle de Marseille, De l’an mil a l’an deux mille» es essencial per bastir un projècte per Occitània e alargar lo projècte europeïsta simplista francés.
Als tempses que la mondializacion del capitalisme s’amaga per botar encausa lo sistèma politic repressiu e uniformizador de l’Estat-nacion, aqueste godilhaire republican trapa oportun de tornar examinar aquesta experiéncia istorica amagada. Los Occitans an ignorat «lo despertar de las nacionalitats», al mitan del XIX° sègle : lo «sentiment nacional» lor damora estrangièr, e se i an sacrificat mantunes aquò foguèt en tant que Français, non en tant qu'Occitans. Autanplan dire que aquestes païses que foguèron l’objècte d’una vertadièra «colonisacion interiora» [volguda tanben] pòdon, al moment que l'Estat-Nacion se voide de sa substança, Alèssi Dell’Umbria dona una contribucion excepcionala al necite despassament dels modèls politics e cultural prepausats en França.
Alèssi Dell'Umbria es animator de l'Ostau dau País Marselhés, punt d’encontre al entorn de la cultura e de la lenga occitana.
Son libre «Histoire Universelle de Marseille, De l’an mil a l’an deux mille» es essencial per bastir un projècte per Occitània e alargar lo projècte europeïsta simplista francés.
De crompar a vòstre librari per l'aver en mans, essencial, o lo site de l'editor : www.agone.org
E en Espanhòl a publicat tanben …..
Sinòpsis en lenga espanhòla : A propósito de la quiebra del vínculo social, el final de la integración y la revuelta del otoño de 2005 en Francia
[...] La cuestión social por excelencia es la de la relación con el mundo. El aislamiento, la separación entre el individuo y la comunidad, son la condición misma del funcionamiento de la maquinaria capitalista. El capital debe destruir de formaimperativa, mediante la violencia directa o por medio de infames constreñimientos, cualquier forma de arraigo local, a imagen de aquellos campesinos ingleses del siglo XVIII a los que obligó, a través de la práctica de las enclosures (cercados), a abandonar el campo para engrosar las filas del ejército de reserva del salariado industrial. Desarraigados, privados del punto de apoyo de la comunidad rural, a losfabricantes textiles de Manchester y de Birmingham les servían igual para un roto que para un descosido. Nos encontramos hora en la etapa en que ese proceso se ha globalizado bajo diversas formas, lo cual significa que los incendios de los suburbios no plantean una cuestión de derechos, sino las cuestiones de la lucha social real, porque los jóvenes parados-de-por-vida y precarios que nacen y crecen en estas zonas de marginación no son el resultado de una injusticia particular, sino la condición de funcionamiento de un país capitalista avanzado. [...]
Analisis en lenga occitana :
Luènh de totes los discorses prepotent, moralizador o pseudo-insurreccionalista, aqueste es rigorós e escairador, lo tèxte se plaça a la debuta de la davalada de 2005 en França dintre lo procèssus de desintegracion sociala e reforçament de l’Estat-Leviatán iniciat dins tota l'Euròpa. E zo faguèt ambe l’intencion d’obrir un debat real e pausar una perspectiva revolucionària acarat al chantatge politico-mediatic que done, coma apcion ineluctabla, l’eleccion entre l’integracion laïca e la democràcia acarat al comunautarisme etnicoreligiós o pseudocultural.
L’autor d’aquestas linhas es pas, per fortuna, ni sociològue ni jornalista ni militant. A la debuta dels ans uèchanta participèt a la primièra cauma bèla de las «banlieues». Dempuèi asistiguèt, impotent, a la derrota e recuperacion de la meteissa, aital coma a l’instauracion al país vesin de un autentic apartheid social, mantunas etapas e mecanismes de construccion, dempuèi lo final del colonialisme dinca l’actualitat, recapitula dins lo tèxte. Aital puèi, aqueste assag nos baila fòrça mai que una istòria de revòlta dels barris suburbans e de l’immigracion, jà que se limita pas a donar las claus de mantunas decadas d’evolucion sociala (lo que jà es tot un trabalh en se meteis), sinon que propause orientacions concrètas pel present e lo futur immediats.
Analisis en lenga occitana :
Luènh de totes los discorses prepotent, moralizador o pseudo-insurreccionalista, aqueste es rigorós e escairador, lo tèxte se plaça a la debuta de la davalada de 2005 en França dintre lo procèssus de desintegracion sociala e reforçament de l’Estat-Leviatán iniciat dins tota l'Euròpa. E zo faguèt ambe l’intencion d’obrir un debat real e pausar una perspectiva revolucionària acarat al chantatge politico-mediatic que done, coma apcion ineluctabla, l’eleccion entre l’integracion laïca e la democràcia acarat al comunautarisme etnicoreligiós o pseudocultural.
L’autor d’aquestas linhas es pas, per fortuna, ni sociològue ni jornalista ni militant. A la debuta dels ans uèchanta participèt a la primièra cauma bèla de las «banlieues». Dempuèi asistiguèt, impotent, a la derrota e recuperacion de la meteissa, aital coma a l’instauracion al país vesin de un autentic apartheid social, mantunas etapas e mecanismes de construccion, dempuèi lo final del colonialisme dinca l’actualitat, recapitula dins lo tèxte. Aital puèi, aqueste assag nos baila fòrça mai que una istòria de revòlta dels barris suburbans e de l’immigracion, jà que se limita pas a donar las claus de mantunas decadas d’evolucion sociala (lo que jà es tot un trabalh en se meteis), sinon que propause orientacions concrètas pel present e lo futur immediats.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada