Emplega la lenga, l’occitan (totas las colors, totas las sonoritats, totas las musicas), lo dialecte gascon, bearnés o provençal, auvernhat, lemosin, lengadocian, gavòt, niçart, aranés, val occitana dal Piemont, de totes los parlars del vilatge o de la vila, los parlars de las administracions (decentralizadoiras o bonapartistas).
Cal fòrabandir digun, mas cal pensar a la dignitat de l’occitan e al seu avenidor.
Cap comentari:
Publica un comentari a l'entrada